Σκυταλοδρομία ποίησης 2ο μέρος....

Τιμής ένεκεν...

Με αυτό το ποίημα της Κικής Δημουλά θα τιμήσουμε την μεγάλη αυτή ποιήτρια που έφυγε από κοντά μας προχθές μετά από καρδιακό επεισόδιο. Είναι η μεγαλύτερη Ελληνίδα ποιήτρια με  ένα τεράστιο έργο που αγαπήθηκε  πολύ.Τα ποιήματά της είναι η μεγάλη προίκα που άφησε πίσω της. 

Θα συνεχίσει να ζει όσο εμείς τα ψελλίζουμε στα χείλη μας....

Καλό  ταξίδι αγαπημένη!!!

Από το ποίημα " Πέρασα" που μόλις ακούσαμε από την ίδια τη Δημουλά πήραμε τη λέξη - σκυτάλη : φωτογραφίες που μας οδήγησε σε ένα άλλο υπέροχο ποίημά της με τίτλο: "Φωτογραφία 1998". Η λέξη " κήπος" πλέον ταξιδεύει στο ΣΤ4 που ξαναπιάνει τη σκυτάλη....

Φωτογραφία 1998 

Κρατώ λουλούδι μάλλον.

Παράξενο.

Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου

πέρασε κήπος κάποτε.

Στο άλλο χέρι 

κρατώ πέτρα. 

Με χάρη και έπαρση.

Υπόνοια καμιά 

ότι προειδοποιούμαι γι’ αλλοιώσεις,

προγεύομαι άμυνες.

Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου

πέρασε άγνοια κάποτε.

Χαμογελώ. 

Η καμπύλη του χαμόγελου,

το κοίλο αυτής της διαθέσεως,

μοιάζει με τόξο καλά τεντωμένο,έτοιμο.

Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου

πέρασε στόχος κάποτε.

Και προδιάθεση νίκης. 

Το βλέμμα βυθισμένο 

στο προπατορικό αμάρτημα: 

τον απαγορευμένο καρπό

 της προσδοκίας γεύεται.

Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου

πέρασε πίστη κάποτε.

Η σκιά μου, παιχνίδι του ήλιου μόνο.

Φοράει στολή δισταγμού.

Δεν έχει ακόμα προφθάσει να είναι

σύντροφός μου ή καταδότης.

Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου

πέρασ’ επάρκεια κάποτε.

Σύ δε φαίνεσαι.

Όμως για να υπάρχει γκρεμός στο τοπίο,

για να `χω σταθεί στην άκρη του

κρατώντας λουλούδι

και χαμογελώντας,

θα πει πως όπου να `ναι έρχεσαι.

Φαίνετ’ απ’ τη ζωή μου

ζωή πέρασε κάποτε. 

........................................................................................................

Ας ξαναπιάσουμε τη σκυτάλη : ΣΤ΄4  προς Ε΄3  δίνει τη λέξη : γιασεμιά 
ενώ το Ε3  είχε δώσει τη λέξη " άστρα"

Ο Αύγουστος ελούζονταν 
λούζοντας την αστροφεγγιά
κι από τα γένια του έσταζαν
άστρα και γιασεμιά

Αύγουστε μήνα και Θεέ
σε σένα ορκιζόμαστε
πάλι του χρόνου να μας βρεις
στο βράχο να φιλιόμαστε.

                                           Οδυσσέας  Ελύτης
..........................................................................................................

Λευκό μου γιασεμί 

Είναι φορές που χωρίς αφορμή,

κάτι γιορτάζει βαθιά στο κορμί,

και ξαναβλέπεις το φως,

σαν να `σουν χρόνια τυφλός.

Κι ένας αέρας ζεστός

γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.

Είναι φορές που δεν ξέρω γιατί

κάτι νυχτώνει βαθιά και πενθεί

και δε σου κάνει κανείς

κι όπως γυρεύεις να βρεις

λίγο λευκό να πιαστείς

γιασεμί στο σκοτάδι

σαν άστρο ανάβει.

Λευκό μου γιασεμί

μη νυχτώσεις.

Είναι φορές που χωρίς αφορμή,

μέσα μου τρέμει μια ξένη φωνή,

που μου θυμίζει στιγμές

από παλιές μου ζωές

και ένας αέρας ζεστός

γιασεμιά φορτωμένος, φυσάει βουρκωμένος.

Λευκό μου γιασεμί, μη νυχτώσεις.

             

                                                                                                                 Μιχάλης Γκανάς


Είτε βραδιάζει 
Είτε φέγγει
μένει λευκό το γιασεμί...

                           Σεφέρης 

.......................................................................................................

Εις το βουνό ψηλά εκεί

                                                               

Ε3 προς ΣΤ 4 : εκκλησιά

ΣΤ4 προς Ε3 : βουνό

Εις το βουνό ψηλά εκεί

ειν’ εκκλησιά ερημική,

το σήμαντρό της δε χτυπά,

δεν έχει ψάλτη ούτε παπά.

Ένα καντήλι θαμπερό

και έναν πέτρινο σταυρό

έχει στολίδι μοναχό

το εκκλησάκι το φτωχό.

Αλλ’ ο διαβάτης σαν περνά

στέκεται και το προσκυνά

και με ευλάβεια πολλή

τον άσπρο του σταυρό φιλεί.

Επάνω στο σταυρό εκεί

είναι εικόνα μυστική

μ’ αίμα την έγραψε ο Θεός

                   και την λατρεύει ο λαός.

                                                                                               Άγγελος Βλάχος

Κωστής Παλαμάς
Το τραγούδι των βουνών

..................................................................................................................................

Με τη λέξη χαρά  βρήκαμε το τραγούδι του Ξυλούρη " Γεια σου χαρά σου Βενετιά"

Γεια σου χαρά σου Βενετιά πήρα τους δρόμους του νοτιά κι απ' το κατάρτι το ψηλό τον άνεμο παρακαλώ. Φύσα αεράκι φύσα με μη χαμηλώνεις ίσαμε να δω γαλάζια εκκλησιά Τσιρίγο και Μονεμβασιά. Γεια σου χαρά σου Βενετιά βγήκα σε θάλασσα πλατιά και τραγουδώ στην κουπαστή σ' όλο τον κόσμο ν' ακουστεί. Φύσα αεράκι φύσα με μη χαμηλώνεις ίσαμε να δω στην Κρήτη μια κορφή που 'χω μανούλα κι αδελφή.

                                                Νίκος Γκάτσος
......................................................................................................

Γ2 προς Ε3 : σκυτάλη η θάλασσα

Ε3 προς Γ2 : 

"Εσείς στεριές και θάλασσες" 

σκυτάλη ο ήλιος από το ποίημα: 

Ήλιος ο ηλιάτορας 

του Οδυσσέα Ελύτη

Το ίδιο ποίημα οπτικοποιημένο με ζωγραφιές!!!

Ο ήλιος μας ανέβασε στο "Τρελοβάπορο" ( Γ2 προς Ε3),

άλλο ένα ποίημα του Ελύτη και παραλάβαμε τη λέξη - σκυτάλη "απορώ"

Μένει μια λέξη ακόμη για να τελειώσει το ταξίδι ....

Και το ταξίδι μας τελειώνει με ένα 

Παραδοσιακό ριζίτικο!

Οι  10 λέξεις που συγκεντρώσαμε :

τραγούδι

καρδιά

μαντίλι

χαρά

θάλασσα

γιασεμιά

φωτογραφίες

βουνό

απορώ

φτερά

Και τώρα οι μικροί ποιητές σε δράση!