Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2020

Σκυταλοδρομία ποίησης

Παίζουμε σκυταλοδρομία; 
Σου δίνω τη λέξη.... μου δίνεις το ποίημα!!!



Το τμήμα ΣΤ4 μας έδωσε το ποίημα "Η Ξανθούλα" του Διονύσιου Σολωμού με σκυτάλη τη λέξη μαντίλι ...
άρα προσπαθούμε να βρούμε ποίημα με αυτήν τη λέξη!
Εμπρός στην αναζήτηση σαΐνια μου!!!


                      Την είδα την ξανθούλα,                      
την είδα `ψες αργά
που εμπήκε στη βαρκούλα
να πάει στην ξενιτιά.

Εφούσκωνε τ’ αέρι
λευκότατα πανιά
ωσάν το περιστέρι
που απλώνει τα φτερά.

Εστέκονταν οι φίλοι
με λύπη με χαρά
κι αυτή με το μαντίλι
τους αποχαιρετά.

Και το χαιρετισμό της
εστάθηκα να ειδώ,
ως που η πολλή μακρότης
μου το `κρυψε κι αυτό.



..........................................................

Το Τραγούδι του κλόουν


Το Τραγούδι του κλόουν βρήκε σήμερα η τάξη μας από το Ανθολόγιο Γ' - Δ' τάξης ψάχνοντας τη λέξη καρδιά που μας είχε δώσει το Γ2. Κι εμείς με τη σειρά μας διαλέξαμε από αυτό το ποίημα τη λέξη " όνειρο" για το Γ2 και τη λέξη "δάκρυ" για το ΣΤ4. Περιμένουμε τα ποιήματά τους!!!

Το Τραγούδι του κλόουν

Μουσική:  Σπύρος Ρουβάς




Δεν έχεις που να κοιμηθείς
δανείσου το παπούτσι μουδεν έχεις πού να ζεσταθείςδανείσου την καρδιά μουΔεν έχεις πού να πιεις νερόξεδίψασε στο δάκρυ μουδεν έχεις πού να ονειρευτείςδανείσου τα όνειρα μου
Κρύβω βαθιά στις τσέπες μουδυο ψίχουλα ψωμί,κρύβω τον ήλιο, τα πουλιάκι ένα άσπρο γιασεμίΚι όλα θα γίνουν αύριοκαρβέλια, χρώματαγια να χορτάσουν των παιδιώνμάτια και στόματα...




.......................................................................

Από ποιο ποίημα όμως πήραμε τη λέξη " καρδιά" θυμάστε;
Μας το έδωσε το Γ2! 


Η Άρνηση

Στο περιγιάλι το κρυφόκι άσπρο σαν περιστέριδιψάσαμε το μεσημέριμα το νερό γλυφό.Πάνω στην άμμο την ξανθήγράψαμε τ’ όνομά τηςΩραία που φύσηξε ο μπάτηςκαι σβήστηκε η γραφή .Με τι καρδιά, με τι πνοή,τι πόθους και τι πάθοςπήραμε τη ζωή μας· λάθος!κι αλλάξαμε ζωή.                            


                                                         Γεώργιος Σεφέρης

Η Άρνηση μελοποιημένη και οπτικοποιημένη!



................................................................................................

 Η  σκυταλοδρομία ξεκίνησε με το ποίημα " Κυκλάμινο" του Γ. Ρίτσου με τη λέξη  "τραγούδι" για σκυτάλη.

 Εμείς βρήκαμε τον Ερωτόκριτο και διαλέξαμε τη λέξη ζωή !

Ερωτόκριτος



Ήκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
π’ ο κύρης σου μ’ εξόρισε σ’ τση ξενιτιάς τη στράτα;

Τέσσερεις μέρες μοναχά μού δωκε ν’ ανιμένω
Κι απόκει να ξενητευτώ πολλά μακρά να πηαίνω

και πώς να σ’ αποχωριστώ, και πώς να σου μακρύνω,
και πώς να ζήσω δίχως σου στο ξορισμόν εκείνο;

Κατέχω το κι ο κύρης σου γλήγορα σε παντεύει
Ρηγόπουλο, Αφεντόπουλο, σαν είσαι συ γυρεύει

και δεν μπορείς ν’ αντθισταθής στα θέλουν οί γονείς σου
νικούν τηνε τη γνώμη σου κι αλλάσει η όρεξή σου

Μια χάρη Αφέντρα σου ζητώ κι εκείνη θέλω μόνο
καί μετά κείνη ολόχαρος τη ζήση μου τελειώνω

την ώρα π’ αρραβωνιστής να βαραναστενάξης
κι’ όντε σα νύφη στολιστήςσαν παντρεμένη αλλάξης

ν’ αναδακρυώσης καί να πής, Ρωτόκριτε καημένε
τα σού τασσα λησμόνησα, τα θέλες μπλιό δέ έναι

και κάθε μήνα μια φορά μέσα στην κάμερά σου
λόγιαζε τα παθα γιά σε να με πονή η καρδιά σου

καί πιάνε καί τη ζωγραφιά, πού βρες στ’ αρμάρι μέσα
και τα τραγούδια πού λργα κι όπου πολλά σ’ αρέσα

και διάβαζέ τα θώρειε τα κι αναθυμού κι εμένα
πως μέ ξορίσανε μακρά στα ξένα

κι’ όντε σού πούν κι απόθανα λυπήσουμε καί κλάψε
και τα τραγούδια πού βγαλα μες’ στη φωτιά τα κάψε

Όπου κι αν πάω κι ά βρεθώ κι ότι καιρό κι ά ζήσω
τάσσω σου άλλη να μη δώ μηδέ ν’ ανατρανίσω

Κι ας τάξω ο κακορρίζικος πως δε σ’ είδα ποτέ μου
Ένα κερίν αφτούμενο ακράτουν κ’ ήσβησέ μου

Κάλλια `χω σε με θάνατο παρ’ άλλη με ζωή μου
Γιά σέναν εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.


..............................................................................................................

Τὸ κυκλάμινο

Μικρὸ πουλὶ τριανταφυλλί, δεμένο μὲ κλωστίτσα,

μὲ τὰ σγουρὰ φτεράκια του στὸν ἥλιο πεταρίζει.

Κι ἂν τὸ τηράξεις μιὰ φορά, θὰ σοῦ χαμογελάσει

κι ἂν τὸ τηράξεις δυὸ καὶ τρεῖς, θ᾿ ἀρχίσεις τὸ τραγούδι.


* τηράξεις = κοιτάξεις προσεχτικά.

(Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας, 1973. Γιάννης Ρίτσος )



Για να δούμε μέχρι τώρα πόσες λέξεις έχουμε στη διάθεσή μας:

τραγούδι
καρδιά
μαντίλι

Όταν συμπληρώσουμε 10 θα γράψουμε το δικό μας ποίημα!
Μικροί ποιητές σε δράση!!
.............................................................................

Σημερινή αποστολή! 
20-2-20



Χαρά , θάλασσα 
Οι δυο καινούργιες λέξεις μας! 
..........................................................................................

Από το μαντίλι της "Ξανθούλας" πήγαμε στο ποίημα "Μαλαματένια λόγια". Κι αυτό συνεχίζοντας το ταξίδι του το πήρε το Στ4 με σκυτάλη τη λέξη "άστρο"

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

Τραγουδήστε το σε καραόκε!!!



Για το τμήμα  Γ2 βρήκαμε ένα παραδοσιακό παιχνιδοτράγουδο με τη λέξη ' μαντίλι" που ταιριάζει απόλυτα και με το πνεύμα της γιορτινής Τσικνοπέμπτης! 


Ντίλι ντίλι ντίλι,
ντίλι το καντήλι
που έφεγγε και κένταγε
η κόρη το μαντήλι,
ντίλι ντίλι ντίλι.

Αν θέλετε να το βρείτε ολόκληρο πατήστε εδώ

Ας το τραγουδήσουμε όλοι μαζί!!!




κι ας το χορέψουμε , γιατί όχι!!!








Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου