Σάββατο 27 Ιουνίου 2015

Η θαυμαστή ζωή της Helen Keller - Pop Culture | Ladylike.gr

Δύο βατραχάκια μες στο γάλα!!!



Μια φορά δυο βατραχάκια έπεσαν σε ένα βάζο με αφρόγαλο. Αμέσως κατάλαβαν ότι βούλιαζαν. Ήταν αδύνατον να κολυμπήσουν ή να επιπλεύσουν για πολύ μέσα σ' εκείνη την πηχτή μάζα που έμοιαζε με κινούμενη άμμο. Στην αρχή, τα βατραχάκια χτυπούσαν με μανία τα πόδια τους για να φτάσουν στην άκρη του δοχείου! Όμως, ήταν ανώφελο. Απλώς πλατσούριζαν στο ίδιο σημείο βυθίζονταν περισσότερο. Ένιωθαν ότι γινόταν όλο και δυσκολότερο ν'ανέβουν στην επιφάνεια και ν' αναπνεύσουν!

Το ένα φώναξε: "Δεν μπορώ άλλο. Είναι αδύνατον να βγεις από εδώ. Σ'αυτό το υλικό δεν μπορείς να κολυμπήσεις. Αφού θα πεθάνω, δεν βλέπω γιατί πρέπει να παρατείνω το βάσανό μου. Τι νόημα έχει να πεθάνεις εξαντλημένος από μια στείρα προσπάθεια?" Μόλις το είπε αυτό, έπαψε να χτυπάει τα πόδια του και βυθίστηκε αμέσως. Το κατάπιε κυριολεκτικά το αφρόγαλο!


Το άλλο βατραχάκι, πιο επίμονο και ίσως πιο πεισματάρικο, σκέφτηκε: "Δεν γίνεται! Δεν υπάρχει τρόπος να κουνηθείς μέσα σ'αυτό το πράγμα. Ωστόσο, παρόλο που ο θάνατος πλησιάζει, προτιμώ να παλέψω ως την τελευταία στιγμή παρά να περιμένω πότε θα έρθει για να με πάει βόλτα! Δεν θέλω να πεθάνω ούτε δευτερόλεπτο πριν την ώρα μου!"

Συνέχισε να πλατσουρίζει στο ίδιο σημείο δίχως να προχωρεί ούτε εκατοστό, για άπειρες ώρες.... Και ξαφνικά, τόσο που χτυπούσε τα πόδια του το αφρόγαλο έπηξε και έγινε βούτυρο! Το βατραχάκι πήδηξε και έφτασε κάνοντας πατινάζ στην άκρη του δοχείου. Και γύρισε στο σπίτι του κοάζοντας χαρούμενο!!!....

Σάββατο 6 Ιουνίου 2015

Χρήσιμες Ψηφιακές εφαρμογές στην τάξη

Η ποντικοπαγίδα



Ένα ποντικάκι κάποτε παρατηρούσε από την τρυπούλα του τον αγρότη και τη γυναίκα του που ξεδίπλωναν ένα πακέτο. «Τι λιχουδιά άραγε έκρυβε εκείνο το πακέτο;», αναρωτήθηκε. Όταν, όμως, οι δύο αγρότες άνοιξαν το πακέτο δεν φαντάζεστε πόσο μεγάλο ήταν το σοκ που έπαθε, διαπιστώνοντας πως επρόκειτο για μια ποντικοπαγίδα! Τρέχει γρήγορα, λοιπόν, στον αχυρώνα για να ανακοινώσει το φοβερό νέο: «Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι! Μια ποντικοπαγίδα μέσα στο σπίτι!»

Η κότα κακάρισε, έξυσε την πλάτη της και σηκώνοντας το λαιμό της είπε: «Κυρ ποντικέ μου, καταλαβαίνω πως αυτό αποτελεί πρόβλημα για εσάς. Αλλά δεν βλέπω να έχει καμιά επίπτωση σε εμένα! Δε με ενοχλεί καθόλου η ποντικοπαγίδα στο σπίτι!» Το ποντικάκι γύρισε τότε στο γουρούνι και του φώναξε: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»

Το γουρούνι έδειξε συμπόνια αλλά απάντησε: «Λυπάμαι πολύ κυρ ποντικέ μου, αλλά δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να προσευχηθώ. Να είσαι σίγουρος ότι θα το κάνω». Τότε το ποντίκι στράφηκε προς το βόδι και του φώναξε, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου: «Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι! Έχει μια ποντικοπαγίδα στο σπίτι!»

Και το βόδι απάντησε: «Κοιτάξτε, κύριε ποντικέ μου, πολύ λυπάμαι για τον κίνδυνο που διατρέχεις, αλλά εμένα η ποντικοπαγίδα το μόνο που μπορεί να μου κάνει είναι ένα τσιμπηματάκι στο δέρμα μου! » Έτσι, ο καλός μας ποντικούλης, έφυγε με κατεβασμένο το κεφάλι, περίλυπος και απογοητευμένος γιατί θα έπρεπε ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ, να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της ποντικοπαγίδας!

Την επόμενη νύχτα, ένας παράξενος θόρυβος, κάτι σαν αυτόν που κάνει η ποντικοπαγίδα όταν κλείνει, ξύπνησε τη γυναίκα του αγρότη που έτρεξε να δει τι συνέβη. Μέσα στη νύχτα, όμως, δεν πρόσεξε πως στην παγίδα είχε πιαστεί από την ουρά ένα φίδι... Φοβισμένο το φίδι δάγκωσε τη γυναίκα.

Η γυναίκα αρρώστησε βαριά και μεταφέρθηκε επειγόντως στο νοσοκομείο. Έμεινε λίγες μέρες και επέστρεψε στο σπίτι, αλλά με υψηλό πυρετό. Ο γιατρός συμβούλεψε το σύζυγο να της κάνει ζεστές σουπίτσες. Έτσι ο αγρότης έσφαξε την κότα για να κάνει μια καλή κοτόσουπα!

Η γυναίκα, όμως, πήγαινε από το κακό στο χειρότερο και όλοι οι γείτονες πήγαιναν στη φάρμα για να βοηθήσουν. Ο καθένας με τη σειρά του καθόταν στο προσκεφάλι της γυναίκας από ένα 8ωρο. Για να τους ταΐσει όλους αυτούς ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το γουρούνι. Τελικά, όμως, η γυναίκα δεν τη γλίτωσε! Πέθανε! Στην κηδεία της ήρθε πάρα πολύς κόσμος, γιατί ήταν καλή γυναίκα και την αγαπούσαν όλοι. Για να ταΐσει όλον αυτόν τον κόσμο ο αγρότης αναγκάστηκε να σφάξει το βόδι.

Ο κυρ ποντικός μας έβλεπε όλο αυτό το πήγαιν’ έλα από την τρυπούλα του με πάρα πολύ μεγάλη θλίψη...

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

- Χάσαμε την ανθρωπιά μας και ενισχύσαμε τον ατομισμό μας!

- Όταν κάποιος δίπλα μας κινδυνεύει, βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο!

- Είμαστε όλοι συνεπιβάτες σ’ αυτό το πλοίο που λέγεται ζωή!

- Ο καθένας μας αποτελεί τον κρίκο της ίδιας αλυσίδας!

όταν λοιπόν μια ποντικοπαγίδα μπαίνει στο σπίτι δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για τον ποντικό...

πηγή : Κοινωνικοί λειτουργοί εν δράση

Ένα κείμενο, μία εικόνα: Η γύρη της ποίησης

Ένα κείμενο, μία εικόνα: Η γύρη της ποίησης: Κάποτε ο Χρόνος είχε 13 μήνες. Θα μου πείτε, πώς γίνεται αυτό. Κι όμως γίνεται. Αντί για 12, οι μήνες ήταν 13. Τον 13ο μήνα τον ‘λέγ...

Βραβεία Αναγνώστη, οι τρεις πρώτοι σε κάθε κατηγορία | ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2015

Ειδική Διαπαιδαγώγηση : 40 Δραστηριότητες Λεπτής Κινητικότητας!

Ειδική Διαπαιδαγώγηση : 40 Δραστηριότητες Λεπτής Κινητικότητας!: 40 Δραστηριότητες Λεπτής Κινητικότητας για μικρά παιδιά, που είναι εύκολο να τις δημιουργήσουμε. Βοηθούν σε ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων,...

ΠΑΡΑΜΥΘΙ ● ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ

Άλωση της Πόλης και της Τραπεζούντας

Από την Άλωση της Πόλης και της Τραπεζούντας, στην Άλωση της Εθνικής Μνήμης (χαρακτικό της Αντωνίας Τρομπούκη)
e-Pontos.gr: Από την Άλωση της Πόλης και της Τραπεζούντας, στην...: Από την Άλωση της Πόλης και της Τραπεζούντας, στην Άλωση της Εθνικής Μνήμης (χαρακτικό της Αντωνίας Τρομπούκη) του Κωνσταντίνου Φωτιάδ...